آثار
شاهنامه‌ی حقیقت یا حق‌الحقایق
شاهنامه‌ی حقیقت از تألیفات منظوم حاج نعمت‌الله مكری جیحون‌آبادی به فارسی است كه اول بار در سال ۱۳۴۵ شمسی توسط انجمن فرهنگی فرانسه در ایران به كوشش هانری كربن، خاورشناس و اسلام‌شناس مشهور فرانسوی منتشر شد. پروفسور كربن، هنگام انتشار كتاب، آن را کتابی همسان با كتاب مقدس۱ خواند.
در شاهنامه حقیقت، حاج نعمت‌الله به تصاویر مرسوم از شخصیت‌های تاریخی نمی‌پردازد، بلکه به نمادهای باطنی و جوهر وجودی آنها نظر دارد. آنچه برای او مطرح است، نه رویدادهای تاریخی، بلکه واقعیت‌های معنوی است که در باطن، مسبّب آن رویدادهاست. او جایگاه هر یك از این شخصیت‌ها را در حوزه‌ی فرشته‌شناسی اهل حق یادآور می‌شود. حاج نعمت‌الله، در این كتاب، از نظرگاه عرفانی خاص خود، به شرح تاریخ ادیان و مدارج و احوال انبیا و اولیا پرداخته، و چهره‌های برجسته‌ی تاریخ بشر را از دید معنوی خود ترسیم می‌کند.
حق‌الحقایق شامل ۱۵۰۴۲ بیت است كه در پنج جزو یا بخش تنظیم شده است. آخرین بخش كتاب، جزو پنجم به نام نعیم است (۲۲۳۱ بیت) كه شاعر در این بخش، به شرح احوالات خود و حوادث اطرافش می‌پردازد. در این كتاب، در كنار شرح احوال بزرگان معنوی، حاج نعمت‌الله مطالب سودمند دیگری از جمله پند و نصیحت، مناجات و ... كه حاكی از عشق و شور معنوی و تجربیات بدیع اوست به خوانندگانش عرضه می‌دارد.
بعد از اولین چاپ كتاب، استاد الهی، فرزند حاج نعمت‌الله، توضیحاتی بر بعضی اصطلاحات كتاب حق‌الحقایق به نام « حاشیه بر حق‌الحقایق » نوشت كه ضمیمه‌ی كتاب شده است. در چاپ‌های بعدی، دكتر بهرام الهی، علاوه بر تصحیح كتاب، بالغ بر ۳۹۰۰ بیت دیگر را كه در زمان چاپ اول در دسترس ناشر نبود، به كتاب اضافه كرد. به این ترتیب، چاپ‌های بعدی كتاب، نمونه‌ی كامل شاهنامه حقیقت است.
