استاد الهی (۱۲۷۴ – ۱۳۵۳ شمسی)

نورعلی الهی مشهور به استاد الهی، اولین فرزند حاج نعمت‌الله، در سال ۱۲۷۴ شمسی، در جیحون‌آباد به دنیا آمد. نورعلی، حدود پنج یا شش سال داشت كه پدرش تحول روحی را تجربه كرد و به خلوت‌گزینی و عبادت روی آورد. او نیز، در همان موقع به همراه مادر، در حلقه‌ی عبادت پدر وارد شد. در نُه سالگی رسماً وارد گود ریاضت شد و در یازده سالگی، خود تحولی را مشابه تحول روحی پدر، اما این‌بار در مقبره‌ی سلطان اسحاق تجربه كرد. دوران روزه‌ی ریاضتی مداوم او به همراه پدر تا بیست و یك سالگی ادامه یافت.

استاد الهی چند سال بعد به اختیار خود وارد اجتماع شد و كار دولتی قبول كرد. ورود به اجتماع آزمونی بود سخت دشوار، اما او توانست تأیید نتایج مثبت ریاضات، تفكرات و مكاشفات معنوی خود را به دست آورد. حاصل تحقیقات و تجارب استاد یك سیستم فكری منسجم و قابل اجرا برای انسان است تا هر كس با آن زندگی معنوی خود را شكل دهد. هدف از این شیوه، تعالی و تكامل روح است. از آنجا كه این سیستم بر پایه‌ی نیازها و خصوصیات طبیعی انسان و مطابق با فطرت او بنا نهاده شده آن را « معنویت فطری » و از آن رو كه پدیده‌ای نو و بر اساس ساختارشناسی ارگانیزم روحی پی‌ریزی شده، آن را « طب جدید روح » می‌نامد.

از میان تألیفات استاد الهی، تاكنون دو كتاب به چاپ رسیده است: برهان‌الحق (۱۳۴۲ شمسی) و معرفت‌الروح (۱۳۴۸ شمسی). تعلیمات شفاهی او نیز بعدها در دو مجلد به نام آثارالحق (جلد اول ۱۳۵۶ و جلد دوم ۱۳۷۰ شمسی) انتشار یافت. علاوه بر اینها، رساله‌ای به منظور توضیح پاره‌ای اصطلاحات شاهنامه حقیقت ، اثر حاج نعمت‌الله نوشته است.