مسلك اهل حق، یكی از شاخه‌های عرفان در مذهب شیعه اثنی عشری جعفری است كه در قرن هفتم هجری توسط سلطان اسحاق بنیان گذاشته شده است. اصول اعتقادی، اركان، مقدسات، آئین‌های خاص این مرام در كتاب برهان‌الحق به تفصیل شرح داده شده است.
در اینجا تنها به شمه‌ای از مطالب مربوط به اركان اهل حق می‌پردازیم. اركان اهل حق روی چهار پایه قرار دارد: پاكی، راستی، نیستی و ردآ. پاكی ضد كثافت است. اهل حق باید ظاهر و باطنش از هر حیث و هر جهت و به هر اسم و رسم پاك باشد. راستی ضدّ كجی است، و آن راه راست رفتن است، كه از به جای آوردن اوامر و ترك نواهی خدا حاصل می‌شود. نیستی ضد هستی است. یعنی نیست و نابود كردن كبر و غرور و خودپسندی و خودخواهی و هوا و هوس نفسانی و طغیان شهوانی و تمام رذائل اخلاقی از خودش و به طور مطلق تسلیم مقدرات شود، غیر از رضای خدا چیزی نخواهد. ردآ به معنی یاری و كمك كردن است و آن خدمت و كمك و فداكاری بی‌ریا نسبت به مخلوق خداست، چنان باشد «رنج خود و راحت یاران طلب» بر او صدق كند. (برای مطالعه‌ی بیشتر به كتاب برهان‌الحق مراجعه شود)