شخصیت معنوی
موسیقی حاج نعمت‌الله
حاج نعمت‌الله چند ساز را با استادی می‌نواخت، به‌خصوص تنبور را كه نزد اهل حق سازی مقدس است. او آهنگ‌های عرفانی متعددی در مقام‌های تنبور ساخته است كه نوازندگان تنبور همچنان از آنها بهره می‌برند. بسیاری از این آهنگ‌ها همراه با اشعاری است كه او خود سروده است. تعدادی از این آهنگ‌ها که به دست فرزندش، استاد الهی اجرا شده اكنون به صورت سی‌دی‌های زیر در دسترس است:
Dialogue with the Beloved (گفتگو با دوست): تراك دوم این سی‌دی به نام مقام شیخ امیری است که بخشی از آن را حاج نعمت‌الله ساخته است. در این ساخته، پایه‌ی آهنگ از حاج نعمت‌الله است كه استاد الهی آن را بسط داده است. این قطعه از آهنگ‌های مشهور برای تنبور به حساب می‌آید.
Celestial Harmonies (نواهای آسمانی): استاد الهی در تراك چهارم به نام اذكار، سه ذكر از سروده‌های حاج نعمت‌الله را در جمع كوچك خانوادگی اجرا كرده است. این سه ذكر عبارتند از:
الف) « آمان، صد آمان ». این ذكر را حاج نعمت‌الله در اوایل تحول روحی خود در حدود سال ۱۲۸۰ شمسی ساخته است. كلام آن نوعی استغاثه به درگاه شاه معنوی و معشوق حقیقی است كه در آن از آن مقام، رحمت الهی طلب می‌شود.
ب) « ای درویش درویش ». این ذكر را نیز حاج نعمت‌الله در اوایل تحول روحی خود سروده است. زمانی حاج نعمت‌الله، معبود خود را در كِسوت درویشی دید و این ذكر را در وصف او سرود.
ج) « شیرینه لیلانه » نیز از ساختههای حاج نعمت‌الله است.
الف) آمان، صد آمان
ب) ای درویش درویش
ج) شیرینه لیلانه
سی‌دی اول Destinations (مقصد): در تراك اول، به نام مقام‌های شیخ امیری، استاد الهی دو آهنگ از ساختههای حاج نعمت‌الله در مقام شیخ امیری را اجرا كرده است.
سی‌دی دوم Destinations (مقصد)، در تراك پنجم، به نام دستگاه طرز، استاد الهی یك آهنگ از ساختههای حاج نعمت‌الله در دستگاه طرز را اجرا كرده است.
غیر از سی‌دی‌های فوق كه حاوی اجرای استاد الهی از آثار پدرش است، سی‌دی دیگری به نام « عطار » توسط گروه رزبار منتشر شده كه اذكار اجرا شده در آن از ساختههای حاج نعمت‌الله یا از آهنگ‌هایی است كه به یاد شخصیت معنوی او ساخته شده است.
حاج نعمت‌الله در عین حال شاعری توانا بود. همان‌قدر به شعر كردی مسلط بود كه در شعر فارسی قریحه‌ی روانی داشت. همان‌طور كه از فهرست آثارش پیداست، بخش اعظم تألیفات او به نظم است. بنا به گفته‌ی استاد الهی:
